Parrotia persica
Begin deze week plantte ik één van mijn favoriete sierbomen aan, Parrotia persica of Perzisch ijzerhout. Inheems in het Noorden van Iran en aangrenzende gebieden van Turkije, Armenië en Azerbeidzjan groeit hij in bergachtige gebieden waar de winters koud en nat zijn uit tot een boom van ongeveer 20 meter hoogte. Zijn wetenschappelijke naam heeft hij te danken aan de Russische botanist Carl Anton von Meyer, die hem rond 1829 op een van zijn ontdekkingsreizen door de Kaukasus tegenkwam. Von Meyer vernoemde hem naar zijn collega natuurkundige Friedrich Parrot, die in diezelfde periode als eerste de top van de bijbelse berg Ararat beklom, daar waar de ark van Noë strandde na de zondvloed.
Parrotia persica behoort tot de Hamamelidaceae of toverhazelaarfamilie en bloeit net als de Toverhazelaar in de winter voor het blad uitkomt met kleine rode bloemen op het nog kale hout. De bloemen symboliseren in de Perzische mythologie de tranen van de godin Aredvi Sura Anahita. Deze godin wordt geassocieerd met zuivering, genezing en vruchtbaarheid. Niet toevallig worden schors en blad in de traditioneel Iranese geneeskunde gebruikt voor de bestrijding van ontsteking en pijn, een toepassing die trouwens recentelijk door wetenschappelijk onderzoek bevestigd werd. Ook nog in de Perzische mythologie staat de boom symbool voor standvastigheid en onsterfelijkheid vanwege zijn vermogen tot overleven in extreme omstandigheden. De bladeren zijn ovaal tot langwerpig, lopen paarsgroen uit en verkleuren in de herfst prachtig en uitbundig naar gele, oranje, rode en zelfs paarse tinten. Als het blad valt verhult deze boom nog meer zijn grillig silhouet en afbladderend schorspatroon, zoals Platanus, maar dan sierlijker. Een boom die in alle seizoenen heel wat schoonheid te bieden heeft dus. Vandaar ook zijn succes in parken en privé tuinen.
Zijn tolerantie voor extremere omstandigheden zoals droogte en vorst maken hem ook in ons continentaal en veranderend klimaat vaak een geschikte keuze. Hier zal hij uitgroeien tot een 10-tal meter hoog en even breed met een wat ronde tot ovale kroon. Mits een geschikte standplaats is hij weinig gevoelig aan ziekten en plagen en kan hij onderhoudsarm een leeftijd bereiken van 150 a 200 jaar. Eentje waar verschillende generaties van kunnen genieten. Verkocht? Ik wel!
